«ΣΑΤΑ-ΝΙΚΗ» ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΜΑΣ» (μέρος 2ον)

«ΣΑΤΑ-ΝΙΚΗ» ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΜΑΣ» (μέρος 2ον)

Πριν λίγες ημέρες έλαβα στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση μια Επιστολή του προέδρου της Ομοσπονδίας μας και η οποία απευθύνεται στο Περιφερειακό Συμβούλιο Ταξί Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης. Η Επιστολή αυτή αποτελεί απάντηση του προέδρου σε σχετική επιστολή του εν λόγω Περιφερειακού Συμβουλίου Ταξί, και, προφανώς, εκτός από εμένα κοινοποιήθηκε και σε άλλους συναδέλφους. Δεν χρειάζεται κάποιος να αναλύσει διεξοδικά και με επιστημονικό τρόπο το περιεχόμενο της επιστολής του προέδρου για να καταλήξει στο συμπέρασμα που επιβεβαιώνει και δικαιώνει την επιλογή μας για τον τίτλο της παρούσας.

Ο πρόεδρος, με μια αόριστη και προχειρογραμμένη επιστολή/απάντηση, διανθισμένη με το αμείωτο ενδιαφέρον του για τον Κλάδο της Περιφέρειας, προτάσσοντας -όπως κάνει πάντα- το εγώ αντί για το εμείς, αποκαλύπτεται πλήρως. Για τους γνωρίζοντες τα τεκταινόμενα στον Κλάδο, εννοώ τα στελέχη ανά τη χώρα, η επιστολή αυτή θα έπρεπε να αντιμετωπισθεί ως όνειδος. Η υπεροψία, ο Βοναπαρτισμός, η υπέρμετρη αίσθηση του εγώ, η αυθαιρεσία ξεχειλίζουν από την επιστολή αυτή· και για να γίνω πιο σαφής: ο καλός συνάδελφος πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Ταξί Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης Γρηγόρης Αποστολίδης είχε εκφράσει την αγωνία του για σοβαρές επιχειρούμενες παρεμβάσεις στον Κλάδο - οι οποίες έχουν αποτυπωθεί και σε σχέδιο νόμου (που έχει καθυστερήσει να ψηφιστεί λόγω αλλαγής ηγεσίας στο Υ.Μ.Ε.). Ανεξάρτητα προσωπικών διαφωνιών για το σύνολο ή για ορισμένες απ’ αυτές τις παρεμβάσεις/αλλαγές, αυτές δεν διαβουλεύτηκαν σε ευρύτερο επίπεδο, πέρα ίσως από το Προεδρείο της Ομοσπονδίας. Στη συνεδρίαση του Διοικητικού της Συμβουλίου της 17ης Ιουλίου 2013, μας δόθηκε ένα 25σέλιδο σχέδιο νόμου με σοβαρές παρεμβάσεις, έτοιμες να κατατεθούν στη Βουλή, που, εγώ τουλάχιστον, μέχρι εκείνη την ημέρα δεν γνώριζα· ασφαλώς και με την πρόοδο της συζήτησης αντιλήφθηκα το ανώφελο της διαμαρτυρίας μου, ή της κατάθεσης παρατηρήσεων επί του σχεδίου νόμου ή άλλων προτάσεων, αφού αυτές οι διατάξεις είναι προαποφασισμένες και έχουν διαβουλευτεί από ένα μικρό αλλά ισχυρό Ιερατείο, στην κορυφή του οποίου φυσικά είναι ο ηγεμόνας/πρόεδρος. Μεγάλη λύπη, απογοήτευση, και (φοβάμαι) δείγματα παραίτησης από τον αγώνα, διέκρινα να διακατέχουν τον συνάδελφο Γρηγόρη Αποστολίδη που, ως φαίνεται, αποδέχεται τη «μοίρα του» σε πρόσφατες -από ψυχής- εξομολογήσεις του στοFacebook, αφού επιβεβαιώνει τη νίκη του «ισχυρού» αρχηγού της διαχρονικής Αθηναϊκής Επικυριαρχίας που εμείς οι ίδιοι χρόνια τώρα ανεχόμαστε να μετατρέπουν την Ομοσπονδία σε άρμα τους. Εδώ οφείλω να ξεκαθαρίσω ότι τιμώ, σέβομαι και δεν αναφέρομαι στους χιλιάδες συναδέλφους της Αθήνας με τους οποίους η αναδουλειά μάς έχει φέρει τόσο κοντά το τελευταίο διάστημα· ούτε φυσικά βάζω στο ίδιο τσουβάλι όλους τους συνδικαλιστές και τα στελέχη του Κλάδου από την Αθήνα, αφού ανάμεσά τους υπάρχουν αρκετοί που σέβονται τις αρχές και τις αξίες της έντιμης και ισότιμης συνδικαλιστικής δράσης. Προφανώς αναφέρομαι στην κουλτούρα και την διαχρονική πρακτική της συντριπτικής πλειοψηφίας των ηγετών του Κλάδου της Αθήνας που, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ήθελαν και αποφάσιζαν για όλους και για όλα.

Και επανέρχομαι στον πρόεδρο και την επιστολή του. Η ανάγνωση των παραγράφων 9 & 10 είναι αποκαλυπτική και επιβεβαιωτική των προαναφερόμενων. Μας ψεγαδιάζει -βάζω και τον εαυτό μου μέσα γιατί είχα συμβάλει (και είμαι υπερήφανος γι’ αυτό) με επίσκεψη στον Γ.Γ. Μεταφορών Θ. Τσιόκα- για το κόψιμο της τρίτης δόσης της αύξησης. Συγχωρείστε με εδώ να φρεσκάρω λίγο τη μνήμη όλων μας:

Ενώ λοιπόν τον Απρίλιο του 2009 τα πρώτα σημάδια της επερχόμενης οικονομικής κατάρρευσης ήταν κάτι παραπάνω από εμφανή, ο «φίλος» μας «ταλιμπάν του...νεοφιλελευθερισμού», τότε υπουργός Μεταφορών, κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης χτύπησε καίρια τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα του πληθυσμού, τους πελάτες μας δηλαδή …, εκ των πραγμάτων, φυσικά και τον κλάδο μας. Διπλασίασε (σε ορίζοντα ενός έτους) την τιμή του ταξί βάζοντας εμπρός το σχέδιο αυτών που διαχρονικά επιβουλεύονται το έργο μας. Προφανής στόχος της τότε κυβέρνησης, με αυτή την απίστευτη αύξηση ήταν, πέρα από την πολιτική εξαγορά μας υπέρ της ΝΔ, και η απαξίωσή μας, προκειμένου να γίνουμε ευκολότερα βορά από τις πολυεθνικές εταιρίες που θα παράσχουν τάχα φθηνότερο ταξί στο πολίτη. Ο 4070/12, κυρίως ο 4093/12, καθώς και η εμφάνιση των πρώτων εταιριών που εμείς πέφτουμε στη «φάκα» τους με απελπιστικά αυξανόμενο ρυθμό αποτελούν τη συνέχεια αυτού του σχεδίου, με ενδιάμεσο φυσικά την επιβολή του ΦΠΑ και τον λογιστικό προσδιορισμό. Η διαχρονική κατασυκοφάντηση του κλάδου για φοροαποφυγή και φοροδιαφυγή, κάτι που εντάθηκε το τελευταίο διάστημα, με συλλήψεις -κακών σίγουρα- «συναδέλφων» που «πειράζουν» ταξίμετρα, έχει οδηγήσει στον περαιτέρω διασυρμό και την διαπόμπευση του Κλάδου που γίνεται βορά των τηλεοπτικών καναλιών (27 συλλήψεις κάθε μέρα ακούμε)· επίσης έχει από καιρό ανοίξει την όρεξη κάποιων πληρωμένων οικονομικών συντακτών/οργάνων να γενικεύουν τέτοια φαινόμενα και να προτείνουν ταonline (με την Γ.Γ.Π.Σ.) ταξίμετρα ή πισωγυρίσματα τεκμαρτών ποσών με εξοντωτικά αντικειμενικά κριτήρια σε ένα Κλάδο που πένεται σε όλη σχεδόν τη Χώρα. Σε αυτό τους το έργο τους υποβοήθησε τα μέγιστα και ο άλλος κορυφαίος στυλοβάτης του «νεοφιλελεύθερου κινήματος», μέχρι πρόσφατα υπουργός μας Κ. Χατζηδάκης, που, ανερυθρίαστα ανέφερε ότι τα μισά ταξίμετρα είναι «αλλοιωμένα». Και αυτός, ως νέος Ραγκούσης (που έλεγε και πιπίλιζε τα περί 4.000.000 € φοροδιαφυγή στις μεταβιβάσεις ταξί), συκοφάντησε ανεπανόρθωτα τον Κλάδο μας και ο -«φίλος» του απ’ τα παλιά («σύντροφος» από τη ΝΔ)- πρόεδρος της Ομοσπονδίας μας σφύριζε αδιάφορα. Ας με συγχωρήσει ο πρόεδρος αν μου διέφυγε μια -έστω χλιαρή- ανακοίνωσή του, αντίδραση σε αυτή την απίστευτη και εξοργιστική γενίκευση/δήλωση του Χατζηδάκη.     

Συγχωρήστε με για αυτό το πλάτιασμα αλλά νομίζω ότι αξίζει να το παρακολουθήσουμε λίγο ακόμη - άλλωστε έμμεσα σχετίζεται με το πρωτογενές θέμα του άρθρου. Τον Μάιο λοιπόν του 2009 η πρώτη δόση της τριφασικής αύξησης (30%) μπαίνει. Το Σεπτέμβριο γίνονται εκλογές και ο «σοσιαλιστής» υπουργός Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων, (εξαιρετικός φίλος και αυτός του προέδρου - που σε συνελεύσεις του ΣΑΤΑ καλούσε τους πασόκους ψηφοφόρους να τον ψηφίσουν) Δ. Ρέππας, αγνοώντας πάμπολλα αιτήματα, από την Περιφέρεια κυρίως, για μη εφαρμογή της αύξησης υπογράφει και τη δεύτερη δόση (άλλο ένα 30%) του Νοεμβρίου 2009. «Δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω» έλεγε ο «σοσιαλιστής» υπουργός. Το Μάιο του 2010 μπροστά στη γενική κατακραυγή μπόρεσε και έκανε πίσω μη υπογράφοντας την τρίτη δόση όταν Σωματεία της Περιφέρειας είχαν αντιδράσει εντονότατα. Αναρωτιέμαι γιατί το Μάιο έκανε πίσω και το Νοέμβριο όχι; Έτσι λοιπόν η ΝΔ μαζί με το αδελφό της ΠΑΣΟΚ, σε διάστημα λίγων μηνών, πέρα από την απέραντη κοινωνική αναλγησία που επέδειξαν κάνοντας απαγορευτική τη χρήση του ταξί στα ευρύτερα και ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα που μας χρησιμοποιούσαν καθημερινώς, καθώς και τις μεγάλες διαδρομές, έβαλαν εμπρός και το τελικό σχέδιο που για αυτούς ήταν και είναι η -διαχρονική και υπέρτατη- ουσία: «έξω οι φτωχοί από τα ταξί» «Μέσα οι ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΈΣ εταιρίες, οι Α.Ε.»! Η ζωή απέδειξε ότι οι προβαλλόμενες δικαιολογίες και τα υπόλοιπα φληναφήματα του Στυλιανίδη τότε, περί... «μεσοσταθμικής αύξησης 10%(!)», περί «καθαριότητος» και GPS, αλλά και η (υποκριτική) στενοχώρια του Ρέππα (για την υπογραφή του στη δεύτερη δόση) απευθύνονται σε ηλιθίους ή άσχετους.

Τώρα ο ίδιος (ο πρόεδρός μας εννοώ), προκειμένου μήπως και μπει κάποιος πελάτης στα αυτοκίνητά μας που σταλιάζουν κατά δεκάδες έξω από τους σταθμούς του μετρό, τρέχει και δεν φτάνει προκειμένου να καταργήσει ουσιαστικά και τη δεύτερη δόση της διπλής ταρίφας (με κουτοπονηρίστικο τρόπο – αύξηση των ωρών ισχύος διπλής ταρίφας πρότεινε κ.λπ.), αφήνοντας όμως τη μονή ταρίφα απέξω από τη συζήτηση. Τα κορόιδα της Περιφέρειας θα τσιμπήσουν ίσως να σκέφτηκε. Πάντα ήθελαν και δελεάζονταν στο άκουσμα μείωσης του κομίστρου. Πήρε την απάντηση από πολλά Σωματεία και ο εκνευρισμός του είναι εμφανής, όπου στην παράγραφο 9 είναι ευδιάκριτη και μια υφέρπουσα απειλή. «Σε ότι αφορά την μείωση του τιμολογίου στην Αττική, είναι ένα ζήτημα που θα το χειριστεί το ΣΑΤΑ, όπως και όταν πρέπει», λέει με στομφώδες, κοφτό, υποβλητικό και ηγεμονικό ύφος ο πρόεδρος. Και τον πιο δύσπιστο και αμερόληπτο αναγνώστη, αυτή η πρόταση με την συγκεκριμένη αποστροφή, τον πείθει για το συνδικαλιστικό ήθος του προέδρου που, ακόμη και στην περίπτωση που είχε προκληθεί, θα έπρεπε ως πρόεδρος του Κλάδου ολόκληρης της Χώρας να επιδιώκει ισορροπίες και να κρατά ίσες αποστάσεις αποφεύγοντας να προκαλεί και να λαμβάνει το μέρος του ενός ή του άλλου Σωματείου. Αλήθεια εδώ να υποβάλω ένα ερώτημα: Στο ΣΑΤΑ (Σωματείο μέλος της Π.Ο.Ε.Ι.Α.Τ.Α.) ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας αναγνωρίζει το αποκλειστικό δικαίωμά του (και για όλη την Αττική μάλιστα – ας υπάρχει εκεί και δεύτερο Σωματείο), να θέτει θέμα κομίστρου «όπως και όταν πρέπει», όπως ακριβώς λέει η ανακοίνωση. Στα υπόλοιπα Σωματεία της Χώρας, είτε σε επίπεδο νομού είτε Περιφέρειας αναγνωρίζει άραγε το ίδιο δικαίωμα; Επειδή γνωρίζω την απάντηση αναφωνώ! Τι Υποκρισία Θεέ μου! Τι Υποκρισία!

Και φτάνω και στην τελευταία 10^η παράγραφο της επιστολής του προέδρου που λέει επί λέξει: «Είναι πολύ εύκολο να συγκληθεί Γενική Συνέλευση και φυσικά το προεδρείο κι εγώ προσωπικά, το επιθυμούμε. Αυτή τη στιγμή δικαίωμα συμμετοχής στη Γενική Συνέλευση έχουν ελάχιστα σωματεία που είναι ταμειακώς εντάξει. Όπως καταλαβαίνεται, Γενική Συνέλευση χωρίς μέλη δεν μπορεί να γίνει».

Και γι’ αυτό λοιπόν, τους αντιπροσώπους των υπόλοιπων Σωματείων ταξί της Χώρας, Σωματείων που δεν είναι ταμειακώς εντάξει, θα τους αντικαταστήσει το ΣΑΤΑ, το Προεδρείο της Ομοσπονδίας (δηλαδή εγώ) θα μπορούσε να συνεχίζει κάλλιστα η ανακοίνωση. Γιατί αυτό λέει ουσιαστικά και κυριολεκτικά αυτό εννοεί. Η τελευταία πρόταση τα λέει όλα· για να την επαναλάβουμε: Όπως καταλαβαίνεται, (το «καταλαβαίνεται» γράφεται «καταλαβαίνετε» πρόεδρε εκτός και θεωρείς ότι αυτοί που απευθύνεσαι είναι κάτι αόριστο χωρίς υπόσταση και σκόπιμα το γράφεις «καταλαβαίνεται») Γενική Συνέλευση χωρίς μέλη δεν μπορεί να γίνει». Να συνεχίσουμε εμείς την -πιθανή- σκέψη σου. Αφού λοιπόν δεν υπάρχουν μέλη και Γενική Συνέλευση (για Κλαδικό Συμβούλιο δεν το συζητάμε - αστεία πράγματα, χαζός είμαι να το κάνω), δεν υπάρχει και Ομοσπονδία. Άρα όλα τα θέματα μικρά και μεγάλα θα τα λύνει το ΣΑΤΑ (εγώ), μέχρι να πληρώσετε τη συνδρομή σας (ναι γιατί όσο την είχατε πληρωμένη τα λύναμε μαζί). Γιατί, επιπλέον ξέχασα να πω ότι αν δεν πληρώσετε τη συνδρομή σας δεν θα πάρετε και μπλοκ βεβαιώσεων ΚΤΕΟ για το τσιπάκι που δίνετε όταν αυτό καταστρέφεται ή αλλάζουν αυτοκίνητο τα μέλη σας. Πληρώστε λοιπόν τη συνδρομή σας και μην περιμένετε την εκκαθάριση και τον συμψηφισμό (να σας επιστραφεί το δεκάευρο) του επικείμενου Συνεδρίου γιατί αυτός (ο συμψηφισμός) πιθανότατα δεν θα έρθει ποτέ, αφού τα οικονομικά της Ομοσπονδίας δεν το επιτρέπουν πλέον σας διαβεβαιώνω.

Επειδή το άρθρο είναι μεγάλο δεν θα καταθέσω με την παρούσα τις δικές μου προτάσεις επί των θεμάτων του Κλάδου που αναφέρει στην επιστολή του ο πρόεδρος. Σύντομα όμως, το αργότερο την ερχόμενη εβδομάδα, θα καταθέσω την άποψή μου σε ένα σοβαρό θέμα, που και σ’ αυτό ο πρόεδρος, ως φαίνεται, αυτοσχεδίασε· και αναφέρομαι στο επικόμιστρο των Ράδιο ταξί, που αν ισχύσουν τα προτεινόμενα του προέδρου, κατά την άποψή μου, θα επικρατήσει αναταραχή, ειδικά στα Ράδιο ταξί της Περιφέρειας.           

Σπάρτη 27 Αυγούστου 2013

Σωτήρης Ροϊνός

Πρόεδρος Σωματείου ταξί Σπάρτης·

μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της

Πανελλήνιας Ομοσπονδίας ταξί.

Τηλ.: 6937 134229

E-MAIL: sroinos@gmail.com

Fax: 2731 500501