Μωρή φύση, μόνη σου είσαι . Μόνος μου είμαι κι εγώ .

Ολόκληρο το καλοκαίρι, προσπαθούσα να πείσω τους συναδέλφους (και πιστεύω ότι σε ένα μεγάλο μέρος τα κατάφερα, αφού η απεργία μας είχε συμμετοχή  80% και πάνω) ότι ο αγώνας είναι κλαδικός και ότι όλοι μας έχουμε συμφέρον από αυτήν την απεργία διαρκείας, που έπρεπε να κάνουμε . Τώρα είναι ο καιρός, τους έλεγα που πρέπει να παλέψουμε για τις περιουσίες μας . Τώρα, καλούμαστε να σπάσουμε τον τσαμπουκά, των ανάλγητων πολιτικών που ονειρεύονται να μας αφανίσουν και να τα δώσουν όλα στους ημέτερους  και στα όρνεα του τουρισμού , που καραδοκούν και κατευθύνουν,  αυτά τα κοινοβουλευτικά ανδρείκελα . Ένα ήταν το επιχείρημα τους για να μην κάνουν απεργία όσοι δεν έκαναν .<<Όλο τον χειμώνα ,η Αθηνά και η Θεσσαλονίκη είχαν δουλεία και δεν έκαναν απεργία .Τώρα, που περιμένουμε να βγάλουμε το δικό μας ψωμί , τώρα μας ζητάν να το κλείσουμε το μαγαζί; >>  Το επιχείρημα μου λοιπόν  που αντιπαρέθετα, ήταν ότι τώρα μπήκε το ζήτημα και τώρα πρέπει να το παλέψουμε . Δεν έχουμε δικαίωμα τους έλεγα, να δειλιάσουμε τώρα, έστω κι αν τον χειμώνα δεν θα έχουμε να πληρώσουμε τον Ο.Α.Ε.Ε. ,έστω κι αν χρειαστεί να πάρουμε δανικά για να επιβιώσουμε . Έτυχε, να είναι στην τουριστική περίοδο έλεγα . Τι να κάνουμε ; Δεν είναι έτσι τα πράγματα . Ο Πρόεδρος δεσμεύτηκε, τους έλεγα ότι θα πάμε μέχρι τελικής πτώσεως . Δεσμεύτηκε, στο κλαδικό, ότι δεν δεχόμαστε ούτε μια άδεια,  έστω και στο τελευταίο χωριό . Πρέπει να τον στηρίξουμε, για να έχει ισχυρό λόγο στις διαπραγματεύσεις . Άσχετα αν εγώ, ήμουν το μαύρο πρόβατο , ο ψιχακιας,  επειδή είχα και έχω τις ενστάσεις μου, για τις διαδικασίες  και για το μεγάλο έλλειμμα ενημέρωσης, τουλάχιστον των οργάνων του κλάδου  ή έστω  του ίδιου του Δ.Σ. το οποίο, δεν γνώριζε σχεδόν τίποτα από αυτά που συζητούσαν οι τρεις διαπραγματευτές, με τον εκάστοτε Υπουργό . Και η απεργία τελικά έληξε χωρίς κανένας να ξέρει το γιατί ; Χωρίς κανένας να ξέρει τι κερδίσαμε ,τι χάσαμε  , γιατί την κάναμε . Ο νόμος 3919 είναι σε ισχύ . Το μνημόνιο ψηφίστηκε . Μέχρι στιγμής στα γραπτά, έχουμε πλήρη απελευθέρωση  κι εμείς, πάλι βρήκαμε άλλον έναν σωτήρα και τον χαϊδεύουμε . Τον νταντεύουμε και τον προσκυνάμε . Ο κλάδος απελπισμένος , ταλαιπωρημένος , άφραγκος , μπατίρης ,μπαταξής . Κάποτε κυκλοφορούσαμε με λεφτά στην τσέπη και τώρα ντρεπόμαστε να περάσουμε μπροστά από τα βενζινάδικα ,γιατί παντού χρωστάμε . Πιάτσες ατελείωτες, με ώρες αναμονής . Μεροκάματα 20 εύρο . Σε πολλά χωριά τίποτα . Τρόμος και πανικός . Και τα δημοσιογραφικά κοράκια, εκμεταλλεύονται την κατάσταση και βγάζουν δημοσιεύματα, για δήθεν διαρροές, που σκοπό έχουν να διχάσουν τον κλάδο και να σπείρουν την διχόνοια μεταξύ ευνοημένων και μη . Και ο Τσεκουράτος, μετατρέπετε σε Αυτοκράτωρ , που αν, του επιτρέψει η τρόικα θα αλλάξει, τον τρόπο ,που θα εκτελεστεί η θανατική μας ποινή και από θάνατο δι απαγχονισμού ,θα τον μετατρέψει σε θάνατο από ασιτία . Ο Πρόεδρος, δια της μεγίστης πλειοψηφίας που εξασφάλισε, στις πρόσφατες εκλογές,  ωσάν ένας καινούριος Άτλας, κρατάει στους ώμους του τον κλάδο  και ακολουθεί την τακτική της μιας και μόνης στοιβαράς χειρός, η οποία διοικεί και κατευθύνει την τύχη του κλάδου, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν . Καμία  κίνηση . Απόλυτη μυστικότητα .Απόλυτη σιωπή .Ότι μαθαίνουμε, το μαθαίνουμε από τα μέσα μαζικής καταστροφής . Ούτε  επιβεβαιώνονται , ούτε διαψεύδονται . Η κοινωνία όλη στο πόδι . Κι εμείς ;  Το απόλυτο τίποτα . Όλοι οι κλάδοι κατεβαίνουν σε απεργίες κι εμείς ; Τίποτα . Μοιραία λοιπόν γεννιούνται τα εξής βασανιστικά ερωτήματα  : Μήπως περιμένουμε το καλοκαίρι; Μήπως  το κόστος θα το πληρώσουμε πάλι εμείς; Μήπως τελικά οι συνάδελφοι που δεν έκαναν απεργία είχαν εν μέρη κάποιο δίκιο σε ότι αφορά την δυσπιστία τους ; Μήπως η κοινή γνώμη μας κατατάσσει κάπου απέναντι γιατί λειτουργούμε κατά το δοκούν ; Όλα αυτά είναι δύσκολα ερωτήματα που περιμένουν απαντήσεις άμεσες και χωρίς περιστροφές . Γιατί ίσως ξανά χρειαστεί να πείσουμε τους συναδέλφους να τραβήξουν χειρόφρενο και πολύ φοβάμαι ότι θα δυσκολευτούμε πολύ να τους πείσουμε . 

       Με τιμή

Δεληάγγελος Νίκος